Ψυχώ : Δύο εραστές, η Μάριον Κρέιν και ο Σαμ Λούμις βρίσκονται σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης και συζητούν για τα προβλήματά τους. Τα οικονομικά του Σαμ δεν τους επιτρέπουν να παντρευτούν. Δυστυχισμένη και απεγνωσμένη να βελτιώσει την κατάσταση, η Μάριον κλέβει 40,000 δολάρια μετρητά από το γραφείο στο οποίο εργάζεται. Η Μάριον οδηγεί όλη τη νύχτα στην βροχή, και, εξαντλημένη εντοπίζει ένα μικρό μοτέλ που μοιάζει απομονωμένο, και αποφασίζει να σταματήσει εκεί. Ο ιδιοκτήτης του μοτέλ, ο Νόρμαν Μπέητς είναι ένας φαινομενικά συμπαθητικός και εξυπηρετικός νέος, που ζει μοναχικά στο απέναντι σπίτι μαζί με την άρρωστη μητέρα του. Καθώς εκείνη πλένεται, μία σκοτεινή γυναικεία φιγούρα την πλησιάζει αργά...
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά, αν η επιτυχία της ταινίας Ψυχώ, γυρισμένης το 1960 από τον σερ Αλφρεντ Χίτσκοκ, ενισχύθηκε ιδιαίτερα από διαφημιστικά μηνύματα, ευφυή και ατμοσφαιρικά . Το αποτέλεσμα, σε κάθε περίπτωση, είναι ένα: το Ψυχώ υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του μετρ της αγωνίας και παράλληλα θεωρείται το σήμα κατατεθέν της καριέρας του. Μπορεί να μην αποτελεί το αρτιότερο, εξυπνότερο ή πιο εμπνευσμένο έργο του, παρόλα αυτά έχει αναγνωριστεί ως το απόλυτο χιτσκοκικό δημιούργημα. Στην πραγματικότητα, αποτελεί την ερμηνεία του όρου «χιτσκοκική» ταινία. Και αυτό αναμφίβολα σχετίζεται με την τεράστια ανταπόκριση του κοινού, αντιμετώπιση που λίγες φορές συνάντησε ο ιδιόρρυθμος σκηνοθέτης, όσο τουλάχιστον βρισκόταν εν ζωή.
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Μπλοτς «Ψύχωση», το Ψυχώ μας αφηγείται μία ιστορία λίγο-πολύ γνωστή σε όλους. Κι αν υπάρχουν κινηματογραφόφιλοι που αγνοούν την πλοκή αυτή της ταινίας, πράγμα απίθανο, είναι ακόμα πιο δύσκολο να μην έχουν υπόψιν τους τη διασημότερη σκηνή της ταινίας, τον φόνο στη ντουζιέρα.
Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι : Αυτός (Μάρλον Μπράντο), είναι ένας σαρανταπεντάχρονος αμερικάνος που ζει στο Παρίσι προσπαθώντας να ξεφύγει από τις εφιαλτικές μνήμες της αυτοκτονίας της γυναίκας του. Αυτή (Μαρία Σνάιντερ), είναι μια εικοσάχρονη πανέμορφη παριζιάνα αρραβωνιασμένη με έναν νεαρό σκηνοθέτη. Βασανισμένοι και οι δύο από τους προσωπικούς τους δαίμονες, αν και άγνωστοι μεταξύ τους, θα συναντηθούν με μοναδικό σκοπό να ικανοποιήσουν τις πιο ανομολόγητες σεξουαλικές τους επιθυμίες. Σε ένα διαμέρισμα άδειο και σκοτεινό όπως οι τραγικές ζωές τους. Παρασυρμένοι από το πάθος και τα ένστικτά τους, θα χαθούν σε ένα λαβύρινθο αισθήσεων και φαντασιώσεων από τον οποίο υπάρχει μία και μόνη διέξοδος: Η θλιβερή πραγματικότητα....
Το "Tελευταίο Ταγκό στο Παρίσι" έχει χαρακτηριστεί ως "η πιο αμφιλεγόμενη ταινία στο είδος της" (Λέοναρντ Μάλτιν). Με 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ - Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Μπερνάντο Μπερτολούτσι) και Α Ανδρικού Ρόλου (Μάρλον Μπράντο) - και σεξουαλική ένταση που ξεχειλίζει σε κάθε πλάνο, αυτό το κλασικό αριστούργημα σόκαρε μια oλόκληρη γενιά και άλλαξε την μορφή της τέχνης του ερωτικού κινηματογράφου.
Από τις διασημότερες ταινίες του μοντέρνου κινηματογράφου, πάνω στην σχέση έρωτα και θανάτου (οι σκανδαλώδεις σκατολογικές αναφορές του Μπράντο στις θεωρίες του Ράιχ και του Μπατάϊγ το επιβεβαιώνουν), μια ψυχαναλυτική προσέγγιση του υφέρποντος σε κάθε ερωτική σχέση σαδομαζοχισμού και της αυτοκαταστροφής, ένα σχόλιο για την παρακμή των απελπισμένων σχέσεων και μια συνταρακτική σπουδή της προσωπικής αποτυχίας. Περιορισμένη εν'πολλοίς στους τέσσερις τοίχους ενός ψυχρού και άδειου οικήματος (που εντείνει το αίσθημα της ασφυξίας), δημιουργήθηκε μετά τον "Κομφορμίστα" και ισχυροποίησε τη φήμη του Μπερτολούτσι ως έναν από τους σπουδαιότερους δημιουργούς του ευρωπαϊκού σινεμά. Η ερμηνεία του Μάρλον Μπράντο είναι συγκλονιστική, δίπλα στην νεαρή τότε Σνάϊντερ.
